عکس‌های کمتر دیده شده از کشیش کریستوفل؛ "پدر" آلمانی نابینایان ایرانی
ارنست یاکوب کریستوفل، کشیش آلمانی، نخستین آموزشگاه نابینایان در ایران را در سال ۱۳۰۴ در شهر تبریز بنیان نهاد. او پس از چند سال تدریس، تبریز را به مقصد اصفهان ترک کرد و در این شهر آموزشگاهی تازه برای نابینایان به راه انداخت. در تصویر ارنست یاکوب کریستوفل در حال تدریس به دانش‌آموزی در آموزشگاهش در شهر اصفهان دیده می‌شود.
کریستوفل به همراه دانش‌آموزانش در اصفهان
آموزشگاه بچه‌های نابینا در شهر تبریز. کشیش کریستوفل به دانش‌آموزان این آموزشگاه خط و زبان فارسی و ترکی آذری آموخت و الفبای بریل را برای فارسی‌زبانان ابداع کرد
کلاس درس در تبریز
تا پیش از تأسیس آموزشگاه نابینایان کریستوفل در تبریز و اصفهان، نابینایان در ایران از هیچ امکانی برای تحصیل و سواد آموزی برخوردار نبودند
یوهانا هارمز (دوم از چپ) یکی از کارکنان آموزشگاه کریستوفل در کنار دانش‌آموزان دختر نابینا
ارنست یاکوب کریستوفل به همراه دانش‌آموزان و کارکنان آموزشگاه نابینایان. سال ۱۹۳۲ میلادی، شهر اصفهان
کشیش کریستوفل نیمی از زندگی خود را صرف بنای سازمان‌های آموزشی و پرورشی برای نابینایان در ترکیه و ایران کرد
افشين استدآبادی كه از آخرين شاگردان كشيش كريستوفل بوده درباره‌ی او به دويچه‌وله می‌گويد: «با اينكه هميشه با ما مهربان بود، جذبه صدايش طوری همه را می‌گرفت كه كسی در برابرش سر و صدا نمی‌كرد. مرد ۸۰ ساله موسيقی، خط بريل، بيولوژی، فارسی و آلمانی درس می‌داد و در اصل می‌خواست همه كارهای آموزشگاه را از تدريس و تعمير وسايل و كار در باغ و تيمار حيوانات، يك تنه خودش انجام دهد.»
در سال ۱۹۴۳ كه نيروهای متفقين در ايران حرف اول را می‌زدند، كريستوفل بازداشت و به اتهام همكاری غير مستقيم با رژيم آلمان نازی چهار سال در اردوگاه‌های اسرای جنگی به سر برد.
پس از اثبات بی‌پایه بودن اتهامات وارده بر کشیش کریستوفل، او مدتی را در غرب آلمان با هدف تأسیس پرورشگاهی برای قربانیان جنگ جهانی دوم سپری کرد. اما در سال ۱۹۵۱ دوری از ایران را تاب نیاورد و بار دیگر به آموزشگاه خود در اصفهان بازگشت. این تصویر کریستوفل را در حالی که خاک آلمان را به مقصد ایران ترک می‌کند، نشان می‌دهد.
یکی از معدود تصاویر به جا مانده از سال‌های پایانی عمر کشیش کریستوفل در کنار دانش‌آموزانش در شهر اصفهان در سال ۱۹۵۴
کریستوفل تا پايان عمر یعنی ۲۳ آوريل ۱۹۵۵ (۴ ارديبهشت ۱۳۳۴) به تلاش خود در آموزش و پرورش نابينايان ايران ادامه داد. او پس از وفاتش همانجا در آرامگاه ارامنه‌ی اصفهان به خاک سپرده شد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر